ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ကမၻာေပါင္းမ်ားစြာ
ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ဒါနစေသာ ပါရမီ ၁၀-ပါး၊ စြန္႕လႊတ္ျခင္းၾကီး ၅-ပါးတုိ႕ကို
ျပဳလုပ္ ဆည္းပူးေတာ္မူခဲ့ရသည္။ ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္း၌ ကာယ ဉာဏ ဓန စသည္တုိ႔ကို
စြန္႕လႊတ္ေပးလွဴျခင္းျဖင့္ သတၱ၀ါအမ်ား ေကာင္းစား ခ်မ္းသာေရးကို
ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ထုိစြန္႕လႊတ္မူအားလံုး အတြက္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မွာ
သဗၺညုတဉာဏ္ရေရး တစ္ခုတည္းသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။ သဗၺညုတဉာဏ္ရရန္
ေမွ်ာ္မွန္းျခင္းသည္လည္း မိမိအတြက္ မဟုတ္၊ သတၱ၀ါအမ်ား ေကာင္းစား
ခ်မ္းသာေရးူကို ပို၍ျပဳလုပ္ ျဖည့္စြမ္းေပးရန္သာလွ်င္ ျဖစ္သည္။
မည္သူမဆုိ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုိင္း သူတပါးတုိ႔ ေကာင္းစားခ်မ္းသာေရးအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မေနာ၊ ရက္ရက္ ေရာေရာ စြန္႕လႊတ္ကူညီရန္ လုိေပသည္။ ထုိ ပါရမီအလုပ္တုိ႔သည္ မိမိအပါအ၀င္ လူသားေလာက တစ္ခုလံုး၏ ခ်မ္းေျမ႕ သာယာမူ၊ စည္ပင္ ၀ေျပာမူကို ျပဳလုပ္ေပးရာ ေရာက္သျဖင့္ စြန္႕လႊတ္ႏုိင္သေလာက္ မိမိအတြက္လည္း အဆမ်ားစြာ အက်ိဳးသက္ေရာက္ လာေလသည္။
ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ေလာကတြင္ ကာယ ဉာဏ ဓန စသည္တုိ႕ကို အတုမရွိ စြန္႕လႊတ္ႏုိင္ခဲ့သူျဖစ္၍ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူေသာ ေနာက္ဆံုးဘ၀တြင္ ကာယ ဉာဏ ဓန စသည္ ဘာမွ် လုိေလေသးမရွိ၊ ေလာကတြင္ အတုမရွိ၊ အတူမရွိ အထြတ္အထိပ္ ျပည့္စံုသူ ျဖစ္ေတာ္မူရသည္ကို အတုယူၾကကုန္ရာ၏။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ အေျခံခံအဆင့္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment