စစ္မူထမ္းေဟာင္းနတ္သားၾကီး

ေတာင္တန္းသာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ခ်င္းျပည္နယ္၊ ခႏၱိန္းေတာင္မွာ သီတင္းသံုးစဥ္က ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၃၄၁-ခုႏွစ္၊ တန္ခူးလဆန္း ၄-ရက္ေန႔မွာ ဆရာေတာ္ၾကီးထံကို အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ခန္႔ရွိ ပင္စင္စား တပ္ၾကပ္ၾကီးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ပခုကၠဴျမိဳ႕၊ ကမ္းနားတန္းသား ေလွသူၾကီးမ်ိဳးရုိး ျဖစ္ပါတယ္။

အမည္ကေတာ့ ကိုလွေရႊတဲ့။ ေရာက္လာျခင္းအေၾကာင္းကိုေတာ့ သူမလာခင္ ဆယ့္ေလးငါးရက္ခန္႔က ေရာက္လာတဲ့ တပ္ၾကပ္ၾကီးလွေရႊေရးလုိက္တဲ့ စာထဲကအတုိင္းေျပာရရင္ “ဆရာေတာ္ၾကီးဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ အမည္က တပ္ၾကပ္ၾကီးလွေရႊလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ဟာ ဆယ္ႏွစ္သားအရြယ္ကတည္းက တပ္ထဲေရာက္ခဲ့ရပါတယ္ဘုရား။

“ဒါေၾကာင့္လည္း ဘာသာေရးအေၾကာင္း နကန္းတစ္လံုးေတာင္မသိဘဲ ေသာက္လုိက္စားလုိက္၊ သတ္လုိက္ျဖတ္လုိက္နဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္ေက်ာ္ ၾကာခဲ့ပါတယ္ဘုရား၊ အခုတပည့္ေတာ္ေဆးပင္စင္နဲ႔ တပ္ကထြက္ခဲ့ပါျပီဘုရား။ ဒီပံုစံအတုိင္းသာ ေသသြားရင္ အပါယ္ငရဲ ေရာက္မယ္ဆုိတာ တပည့္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ သိေနပါတယ္ဘုရား။

“အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္မွ ဘာသာေရးအသိကို စရမယ့္ တပည့္ေတာ္အတြက္ အပါယ္ေလးပါးမွလြတ္ေစတဲ့ အလြယ္ကူဆံုး ကမၼ႒ာန္းတစ္ခုကို ေပးသနားျပီး ဆရာေတာ္ၾကီးအနားမွာ သံုးေလးႏွစ္ခန္႔ ေနခြင့္ျပဳပါဘုရားလုိ႔” ခြင့္ေတာင္းခဲ့ျပီး ဆရာေတာ္ၾကီးခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ေရာက္လာသူျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဆရာေတာ္ၾကီးကလည္း သရဏဂံုေဆာက္တည္ပြားမ်ားပံုကိုသာ အဓိကထားျပီး သင္ၾကားေပးပါတယ္။

ဗုဒၶံ - ျမတ္စြာဘုရားကို၊ သရဏံ - ကိုးကြယ္ရာဟူ၍၊ ဂစၦာမိ - ဆည္းကပ္ပါ၏။ ဓမၼံ - တရားေတာ္ျမတ္ကို၊ သရဏံ - ကိုးကြယ္ရာဟူ၍၊ ဂစၦာမိ - ဆည္းကပ္ပါ၏။ သံဃံ - သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္ကို၊ သရဏံ - ကိုးကြယ္ရာဟူ၍၊ ဂစၦာမိ - ဆည္းကပ္ပါ၏။ ဆိုတာကစျပီး အေသးစိပ္ သင္ေပးေတာ္မူပါတယ္။ သရဏဂံုသံုးပါး အဓိပၸါယ္အက်ိဳးသြားေတြကို ဗုဒၶဘာသာတုိင္း က်က်နနသိသင့္ပါတယ္။

ဥပမာ - ဘာသာျခားမ်ားက ေမးလာပါျပီတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ခရစ္ယာန္ဘာသာမွာေတာ့ ဘာသာ၀င္တဲ့ အခမ္းအနားရွိပါတယ္။ ေရဖ်န္းျခင္း၊ ေရနစ္ျခင္းလုပ္ျပီးတာနဲ႔ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်ွန္ေတာ္တုိ႔ အစၥလာမ္ဘာသာမွာေတာ့ နမတ္ဖတ္ျပီးတာနဲ႔ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ ျဖစ္သြားတာပဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာေတြေရာ ဘာသာ၀င္တဲ့ အခမ္းအနားရွိပါသလား။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္သလဲလုိ႔ ေမးခဲ့ရင္ ဗုဒၶဘာသာအမ်ားစုမွာ က်က်နနေျဖႏုိင္မယ့္သူ အင္မတန္မွနည္းမွာပါ။ ေျဖရမွာက ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သိတတ္တဲ့အရြယ္ ပထမဆံုး သရဏဂံုေဆာက္တည္ျပီးစ အခ်ိန္မွာ ပဲ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္ခဲ့တယ္လုိ႔ ေျဖရမွာပါ။

သရဏဂံုေဆာက္တည္ျပီးစေန႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္တဲ့ေန႔ျဖစ္သလို ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာမွတစ္ပါး အျခားအရာေတြကို ရတနာသံုးပါးထက္ ျမတ္တယ္လို႔ယူဆျပီး ကိုးကြယ္တဲ့ေန႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အျဖစ္ကရပ္စဲတဲ့ေန႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

“ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ သြန္သင္ညႊန္ျပမူေၾကာင့္ သရဏဂံုသံုးပါးကို အိပ္မက္ထဲ ထည့္မက္တဲ့အထိ စြဲျမဲခဲ့သလို အာနာပါနနဲ႔ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းတုိ႔ကိုလည္း ပိုင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ၾကီးပြားမ်ားလာႏုိင္ပါတယ္။ ၁၃၅၄-ခုႏွစ္ေလာက္ေရာက္လာေတ့ာ ကေလးျမိဳ႕မွာ စီးပြားရွာဦးမယ္ဆုိျပီး ျပန္သြားပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိတဲ့အေၾကာင္းကိုလည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေလွ်ာက္သြားပါတယ္။

အရြယ္ေကာင္းစဥ္က အိမ္ေထာင္တစ္ၾကိမ္ က်ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သားေလးေရာ၊ မယားပါ သူပုန္ေတြရဲ႕ လက္ခ်က္နဲ႔ ေသဆံုးခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီကတည္းက ေနာက္အိမ္ေထာင္မျပဳခဲ့တာ အခုအခ်ိန္ထိေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အျမဲတမ္းရွိေနတဲ့ ေသျခင္းတရားက ဦးလွေရႊကို စီးပြားရွာခြင့္မေပးသလို အိမ္ေထာင္ျပဳခြင့္လည္း မေပးေတာ့ပါဘူး။

၁၃၅၄-ခုႏွစ္ ေတာ္သလင္းလဆုတ္ ၃-ရက္၊ စေနေန႔ ညေန ၃-နာရီမွာ ရုိးရုိးအဖ်ားၾကီးတဲ့ေရာဂါေရာ၊ ငွက္ဖ်ားေရာဂါကပါႏွိပ္စက္လုိ႔ ဘ၀တစ္ပါး ေျပာင္းသြားရပါတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးကလည္း တပည့္ျဖစ္သူ သူ႔စကားအတုိင္း ေသျခင္းတရားကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ရင္ဆုိင္သြားရဲ႕လား၊ ေကာင္းရာသုဂတိေရာ ေရာက္ရဲ႕လားဆုိတာ သိပ္သိခ်င္ေနတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဆရာေတာ္ၾကီးအေနနဲ႔ တပ္ၾကပ္ၾကီးလွေရႊေသျပီးေျခာက္လေလာက္အၾကာ ၁၃၅၄-ခုႏွစ္၊ တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္၊ စေနေန႔က်မွ ကေလးျမိဳ႕ကို ေရာက္ေအာင္သြားႏုိင္ပါေတာ့တယ္။ ဦးလွေရႊေနထုိင္မေကာင္းစဥ္က အစအဆံုးျပဳစုလုိက္ရတဲ့ ဦးသန္းထြန္းတုိ႔ မိသားစုအိမ္ေရာက္သြားမွ ဆရာေတာ္ၾကီးလည္း တပည့္ျဖစ္သူအတြက္ ရတက္ေအးရပါေတာ့တယ္။

ပိုျပီးအနီးကပ္ျပဳစုရတဲ့ ဦးသန္းထြန္းသားၾကီးက အေသအခ်ာပါဘုရား။ “သူတပည့္ေတာ္လက္ေပၚမွာ အသက္ေပ်ာက္သြားတာပါ။ ကေလးျမိဳ႕ေဆးရုံမွာ ၇-ရက္ ၾကာပါတယ္ဘုရား၊ ေနာက္ဆံုးေသရမယ့္ ရက္ကေတာ့ ေရာဂါအျပင္းထန္ဆံုးေပါ့ဘုရား။ ေရာဂါကတက္လာလုိက္ ဦးလွေရႊလည္း မ်က္ျဖဴၾကီးလန္ျပီး သတိလစ္သြားလုိက္၊ တစ္ခါ ေရာဂါက်လာလုိ႔ သတိရတာနဲ႔ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ၊ ဓမၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ၊ သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိလုိ႔ ရြတ္ဆုိတာပဲဘုရား။

“တစ္ခါ ေရာဂါတက္လုိ႔ သတိလစ္သြားလုိက္၊ ေရာဂါျပန္က်လုိ႔ သရဏဂံုရြတ္လုိက္နဲ႔ပဲ ေနာက္ဆံုး အသက္ထြက္သြားတာပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ေလွ်ာက္ခ်င္တာကေတာ့ ဆရာေတာ္ၾကီးတပည့္ဟာ ေသရတဲ့အခ်ိန္ထိ သရဏဂံုသံုးပါး ျမဲသလားဆုိတာပါပဲဘုရား”

အဲသေလာက္သိရတယ္ဆုိရင္ပဲ ဆရာေတာ္ၾကီးက တပည့္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ေက်နပ္ေနပါျပီ။ ပိုျပီး စိတ္ခ်စရာေကာင္းတာက ဦးသန္းထြန္းသားအငယ္ ေမာင္ေနလင္းရဲ႕ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ပါပဲ။ ေမာင္ေနလင္းက -

“ဦးလွေရႊေသျပီးေနာက္ရက္မွာပဲ တပည့္ေတာ္အိပ္မက္ မက္တယ္ဘုရား။ အိပ္မက္ထဲမွာ ဦးလွေရႊက ျပိဳးျပိဳးျပက္ျပက္ နတ္၀တ္တန္ဆာေတြ၀တ္ထားျပီး တအားလွေနတယ္ဘုရား။ လူ႔ဘ၀တုန္းကနဲ႔ ဘာမွမဆုိင္ဘူးတဲ့”

ဒီေလာက္ဆုိ ပရိတ္သတ္မ်ားလည္း တပ္ၾကပ္ၾကီးလွေရႊ တစ္ေယာက္ သရဏဂံုအစြမ္းေၾကာင့္ နတ္ျပည္ေရာက္သြားျပီဆုိတာ သေဘာေပါက္ေလာက္ပါျပီ။ တရားအဆံုးမွာ ေဟာလာခဲ့သမွ်ကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေခါင္းစဥ္တပ္လုိက္ရင္ သံုးမ်ိဳးပဲ ရပါတယ္။

အေသျမတ္ခ်င္တဲ့သူဟာ -

၁။ မရဏႏုႆတိဘာ၀နာကို ပြားမ်ားထားရမယ္။
၂။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟတရားဆုိးသံုးပါးနည္းေအာင္၊ မရွိေအာင္ ၾကိဳးစားၾကရပါမယ္။
၃။ သရဏဂံုသံုးပါးကို စြဲျမဲရပါမယ္။

ဒီသံုးခ်က္ပိုင္ႏုိင္ထားရင္ ေသျခင္းတရား ဘယ္အခ်ိန္လာလာ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ရင္ဆုိင္ရဲပါျပီ။

အဲဒီအခ်က္ေတြကို ၾကိဳတင္ေလ့လာထားတဲ့ အသက္ရွစ္ဆယ္အရြယ္ ဦးေက်ာ္ေဇာအမည္ရွိတဲ့ ဒကာၾကီးဟာသူ အနိစၥေရာက္ခဲ့ရင္ လုိက္ပို႔တဲ့ပရိသတ္ေတြ ေ၀ငွရေအာင္ဆုိျပီး ၾကိဳေရးသားထားတဲ့ မရဏာႏုႆတိကမၼ႒ာန္းလကၤာေလးရြတ္ျပီး တရားနိဂံုးခ်ဳပ္ၾကရေအာင္၊ လကၤာအဆံုးမွာ သာဓုေခၚၾကရေအာင္…

ကလလေရၾကည္၊ တည္သည္ကစ၊
ေသေန႔က်ေအာင္၊ သြားရေ၀ေန၊
ေပါင္းတစ္ေတြတုိ႔၊ နားေနရအံ့၊
တစ္စကၠန္႔မွ်၊ ခြင့္မရဘူး၊
သူကငါ့ကို၊ မွီခ်င္လုိ၍၊
အားပိုစိုက္ခါ၊ လုိက္ေလပါလည္း၊
ဘယ္ေသာခါမွ၊ မမွီၾကဘူး။
နာမရူပါ၊ ခႏၶာငါးရပ္၊
ဓမၼဓါတ္တုိ႔၊ ဥပါဒ္႒ီဘင္၊
စီအစဥ္ျဖင့္ ျဖစ္လွ်င္ေဆာစြာ၊
ပ်က္ခါသာလွ်င္၊ မရဏာမင္း၊
သူ႔လက္တြင္းသို႔၊ ခ်ဥ္းနင္း၀င္ရ၊
ႏွစ္ကာလကား၊ မည္မွ်ရွိ၏။
တြက္ဆဘိေလာ၊ ေသသည့္ခ်ိန္ေရာက္၊
ေသသည့္ေနာက္၌၊ တစ္ေခါက္တစ္ဖန္၊
လူ႔ရပ္ဌာန္သို႔၊ ျဖစ္ျပန္ပါလည္း၊
ေသရွာဦးမည္၊ မလြဲသည္တည္း၊
နတ္ျပည္နတ္မင္း၊ ျဖစ္ျပန္လ်င္းက၊
မယြင္းေသရြာ၊ ေရာက္ရမွာတည္း၊
ျဗဟၼာမင္းေတြ၊ အကုေဋတုိ႔၊
သေခၤ်သခၤ်ာ၊ သက္ရွည္ပါလည္း၊
ေသမွာမယြင္း၊ သို႔ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္၊
ေသျခင္းဓေလ့၊ အျမဲေတြ႕လွ်က္၊
ေသ၍မဆံုး၊ ေသၾကဦးမည္၊
ေသတုန္းေသဆဲ၊ ေသမစဲဘဲ၊
ေသပြဲ၀င္ရန္၊ ေသမွာမွန္၏။
လူ႔ထံနတ္ရြာ၊ ထုိျဗဟၼာတုိ႔
ျဖစ္လာသမွ်၊ မရဏေဘး၊
ထုိအေရးမွ၊ ကင္းေအးၾကရန္၊
ျပည္နိဗၺာန္သို႔၊ စိတ္သန္ၾကိဳးကုတ္၊
ေနာက္မဆုတ္ဘဲ၊ အားထုတ္၍သာ၊
ၾကိဳးစားရာသည္…
ေသရြာထုိမွလြတ္မည္တည္း။

(ဦးေက်ာ္ေဇာ)

သာဓု…သာဓု…သာဓု…

ပုခက္ႏွင့္ေ၀းသမွ်၊
မေ၀းလွသုသာန္
ေျပးမရဆုတ္ခံခံတယ္
လုပ္ၾကံလုိ႔လြတ္ဘဲ
ပဋိစၥသမုပၸါန္ကို
သမၺဳဒၶံေဟာျမြက္ကဘဲ
ဇာတိဟုရွိပါလွ်င္
စုတိမွာမလြဲ
ပု, ဒိ, အာ, တုမရဲေသာ္မွ အမူတြဲပါ၀င္
မယ္မာယာတစ္သာကီတြင္မွ
သူ႔ဇာတိစခဲ့သည္ပင္
အသီတိရွစ္ဆယ္၀င္ေသာ္
ေခတ္နယ္တြင္ဇာတ္သိမ္းလုိ႔
ခ်ဳပ္ျငိမ္းတဲ့ျပည္မလႅာ၊ စုတိႏွင့္သာ၊
တို႔မ်ားျဖင့္ မေသပါျပီ
ေကကထာရွိဘူးဗ်ေလး။

(မူလဒြါရမဟာနိကာယ ပဥၥမသာသနာပုိင္ အဂၤပူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး) ၁၂ ၆၀-ခုႏွစ္တြင္ ေရးစပ္ေတာ္မူသည္။

တရားနာပရိသတ္ထဲတြင္ ၈-ရပ္ကြက္၊ သစၥာပန္းျခံမွ ဦးလွ၀င္းႏွင့္ ေဒၚစန္းစန္း၀င္းတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံလည္း ပါလာခဲ့သည္။ တရားပြဲျပီး၍ အိမ္အျပန္တြင္ ဦးလွ၀င္က ေဒၚစန္းစန္း၀င္အား -

“စန္းစန္စ၀င္းရာ တရားကသိပ္ေကာင္းတာပဲ။ ဆရာေတာ္ေလးက ဒကာ၊ ဒကာမေတြအတြက္ တကယ့္လိုအပ္ခ်က္ကို ေရြးေဟာေပးသြားတာပဲ။ အင္မတန္ေက်းဇူးတင္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ ေဒၚေအးကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးရမယ္ကြ၊ လင္သားအတြက္ တရားပြဲလုပ္ျပီး အမွ်ေပးတယ္ဆုိတာ ငါ့ေတာ့ခုတစ္ခါပဲ ေတြ႕ဖူးေသးတယ္။ ဆရာေတာ္ေဟာသြားသလုိပဲ ေသျခင္းတရားဆုိတာ ရင္ဘတ္နဲ႔ေက်ာလုိ ကပ္ေနတာကြ၊ ေပါ့ေပါ့ေနလုိ႔ မျဖစ္ဘူး။”

“ဆရာေတာ္သင္ေပးတဲ့အတုိင္း တုိ႔လည္း ေန႔စဥ္ေလ့က်င့္ထားရမယ္။ ေအး… တစ္ခုေတာ့ ၾကိဳမွာထားမယ္ကြာ။ ငါက မင္းထက္လည္း အသက္ၾကီးေတာ့ အရင္ေသရဖုိ႔မ်ားတယ္ကြ။ ငါမ်ား မင္းထက္အရင္ေသခဲ့ရင္ ငါ့ရက္လည္မွာ ဒီမႏၱေလးဆရာေတာ္ကိုပဲ ပင့္ျပီး တရားပြဲလုပ္ေပးပါကြာ”

ဟု မဦးမခြ်တ္ေျပာၾကားလုိက္ပါေတာ့သည္။ ထုိအခါ ေဒၚစန္းစန္း၀င္းက -

“ရွင္ကလည္း နိမိတ္မရွိတာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာနတယ္”ဟု ဟန္႔လုိက္ရာ ဦးလွ၀င္းက -

“ကိုယ့္ေသျခင္းတရားကို အမွတ္ရေနတာ၊ မရဏာႏုႆတိ ဘာ၀နာပြားမ်ားေနတာနဲ႔ အတူတူပဲ။ ကုသိုလ္ေတာင္ရတယ္လုိ႔ ဆရာေတာ္ေဟာထားတယ္ေလကြာ”ဟု ေခ်ပသျဖင့္ ေဒၚစန္းစန္း၀င္မွာ ႏူတ္ဆိတ္သြားခဲ့ရသည္။

ကြ်ႏု္ပ္၏တရားပြဲသည္ ဦးလွ၀င္းအတြက္ သီးသန္႔လာေဟာေပးသကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ေနာက္တစ္လခန္႔အၾကာမွာပင္ ဦးလွ၀င္းသည္ ဘာေရာဂါမွမရွိဘဲႏွင့္ အိပ္ရာထဲမွာပင္ ရုတ္တရက္ေသဆံုးသြားခဲ့ရရွာသည္။ တရားပြဲတစ္ပြဲ၏ ေအာင္ျမင္မူကို ပရိသတ္အနည္းအမ်ား တစ္ခုတည္းႏွင့္ ႏူိင္းယွဥ္၍ မရပါ။

ေဟာလုိက္ေသာတရားကို ပရိသတ္က ဘယ္၍ဘယ္မွ် လုိက္နာက်င့္ၾကံသနည္းဟူေသာ ေပတံႏွင့္သာ တုိင္းတာရေပမည္။ ဦးလွ၀င္းကား ကြ်ႏု္ပ္ေဟာေသာတရားကို မည္မွ်လုိက္နာ က်င့္သံုးေၾကာင္း သူ၏ၾကိဳတင္အမွာစကားက သက္ေသခံေနေပသည္။ ဤအေၾကာင္းမ်ားကိုလည္း ေဒၚစန္းစန္းစ၀င္း ကိုယ္တုိင္ ေလွ်ာက္ထားေသာေၾကာင့္ ကြ်ႏု္ပ္အျပည့္အစံုသိရျခင္းျဖစ္ေပသည္။

ဦးစြန္စိန္၏ ရက္လည္တရားပြဲကို ၁၃၆၀-ခုႏွစ္၊ ျပာသိုလဆန္း ၇-ရက္၊ ၈-ရက္ (၂၃-၁၂-၉၈ မွ ၂၄-၁၂-၉၈) ထိ ႏွစ္ညေဟာေပးခဲ့ရသလုိ ဦးလွ၀င္း၏ ရက္လည္တရားပြဲကိုလည္း (၂၃-၁-၉၉ မွ ၂၅-၁-၉၉)ထိ သံုးညေဟာေပးခဲ့ရပါသည္။

အရိယာမျဖစ္ေသးေသာ၊ ၀ိပႆနာ မရူပြားတတ္ေသးေသာ ေယာဂီမွန္သမွ် အေသျမတ္ဖုိ႔ ေဟာၾကားထားေသာ က်င့္စဥ္မ်ားကို လုိက္နာက်င့္ၾကံႏုိင္ၾကပါေစေသာ္… 

ေမတၱာရွင္ (ေရႊျပည္သာ) 

ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ) “ကြ်ႏု္ပ္ဘ၀မွ ေဆာင္စရာႏွင့္ ေရွာင္စရာမ်ား” စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။