“တပည့္တုိ႔ မ်က္ရည္နဲ႔ ေျခေဆးတဲ့ဆရာမ” (ျဖစ္ရပ္မွန္)

အခ်ိဳ႕ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေတြဟာ ပညာေတြေတာ့ တတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓာတ္၊ ဘာသာေရးစိတ္ဓာတ္မရွိေတာ့ ကုိယ္တတ္ထားတဲ့ ပညာေတြက အလကားပါပဲ။ ဒီပညာေတြ တတ္ဖုိ႔ဆုိတာ မိဘေတြက ေငြကုန္ေၾကးက်ခံျပီး သင္ေပးခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး နုိင္ငံေတာ္အစုိးရကလည္း အခမဲ့ သင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိဘာလုိ႔ သင္ေပးခဲ့ရတာလဲဆုိရင္ နုိင္ငံေတာ္အတြက္ လူမ်ဳိးအတြက္ ဘာသာ သာသနာအတြက္ ေနာက္ျပီး ကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကုိယ္ရပ္တည္နုိင္ေအင္ ဘဝလမ္းေၾကာင္းနုိင္ဖုိ႔အတြက္ သင္ေပးခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစကားေလးကုိ ဘာလုိ႔ ပလႅင္ခံေနရတာလဲ ဆုိရင္ အမ်ဳိးဘာသာအေပၚ သစၥာမဲ့သြားတဲ့ တကၠသုိလ္ဆရာမတစ္ေယာက္ရဲ႕အေၾကာင္းကုိ ေျပာျပခ်င္လုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဆရာမရဲ႕ မုိက္လုံးၾကီးထြားပုံကေတာ့ ၾသခ်ေလာက္ေအာင္ အံ့ၾသဖုိ႔ေကာင္းတာပါ။

ဆရာမရဲ႕ တပည့္မေလးေျပာျပခ်က္အရ တစ္ေန႔မွာ သူတုိ႔ရဲ႕ တကၠသုိလ္ဆရာမက သူရဲ႕ မဂၤလာပြဲကုိ တက္ေရာက္ဖုိ႔ သူရဲ႕တပည့္မ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူအခ်ဳိ႕ကုိလည္း ဖိတ္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ အခုေျပာျပတဲ့ တပည့္မေလးလည္း ဖိတ္ၾကားျခင္းခံရပါတယ္။ တပည့္မေလးက နိဗၺာန္ကုန္ေရာင္းသူျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ သူ႔ဆရာမကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ဖုိ႔အတြက္ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္တစ္ဆူကုိ မဂၤလာလက္ဖြဲ႕ဖုိ႔အတြက္ ပင့္ေဆာင္သြားခဲ့ပါတယ္။ မဂၤလာပြဲေရာက္ေတာ့ သူမရဲ႕ဆရာမရဲ႕ အမ်ဳိးသားက တစ္ျခားဘာသာကုိ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္တဲ့ လူမ်ဳိးျခား ဘာသာျခားျဖစ္ေနပါတယ္။ တပည့္မေလးလည္း သူ႕ဆရာမရဲ႕ အျဖစ္သနစ္ကုိ ၾကည့္ျပီး ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့မိပါတယ္။ အရင္က ဆရာမဆုိတဲ့ ဂုဏ္ေက်းဇူးနဲ႔ အထင္ၾကီးေလးစားခဲ့မိတာေတြလည္း အခုေတာ့ သဲထဲေရသြန္သလုိ ျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္။ ဆရာမကုိယ့္အိုး ကုိယ့္အိမ္နဲ႔ျဖစ္တဲ့အခါ အိမ္ဦးခန္းမွာ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ဖုိ႔ မဂၤလာဦးလက္ေဆာင္အျဖစ္ ပင့္ေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ဟာလည္း အခုေတာ့ ဆရာမအတြက္ တန္ဘုိးမရွိျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္။

ဆရာမဖိတ္ၾကားခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူအားလုံး ဆရာမရဲ႕ မဂၤလာပြဲကုိ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆရာမရဲ႕ မဂၤလာပြဲဟာ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ဓေလ့ထုံးတမ္းအတုိင္း မဂၤလာေဆာင္တာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ လူမ်ဳိးျခား၊ ဘာသာျခားေတြရဲ႕ ဓေလ့ထုံးတမ္းအတုိင္း မဂၤလာေဆာင္တာဆုိေတာ့ သတုိ႔သမီးျဖစ္သူ ဆရာမဟာ သတုိ႔သားျဖစ္သူ လူမ်ဳိးျခား ဘာသာျခားရဲ႕ ေျခေဆးေရ၊ လက္ေဆးေရကုိ ေသာက္လည္းေသာက္၊ ခႏၶာကုိယ္ေပၚကုိလည္း ပက္ျဖန္းျခင္းခံရပါသတဲ့။ ဒီအခ်ိန္မွာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွိၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားအခ်ဳိ႕က သူတုိ႔ရဲ႕ ဆရာမကုိၾကည့္ျပီး အံၾကိတ္ခံစားခဲ့ရသလုိ ေက်ာင္းသူအခ်ဳိ႕ကေတာ့ မ်က္ရည္စုိရႊဲ ငုိပြဲေတြ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ တပည့္မေလးလည္း မဂၤလာေဆာင္လက္ဖြဲ႕အျဖစ္ ပင့္ေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ကုိ လက္ဖြဲ႔ထုိင္ခုံမွာ ထုိင္ေနၾကတဲ့ အမ်ဳိးသမီးငယ္မ်ားကုိ အက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာျပျပီး ျပန္လည္ပင့္ေဆာင္လာခဲ့ ပါတယ္။

နယ္ဘက္က မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္လည္း သူတုိ႔နယ္ဘက္မွာ မူလတန္းျပ ေက်ာင္းဆရာမတစ္ေယာက္က လူမ်ဳိးျခား ဘာသာျခားနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ျပီး လူမ်ဳိးျခား ဘာသာျခားဇာတ္ထဲ ဝင္သြားေၾကာင္းေျပာျပဖူးပါတယ္။ ဒီလုိပညာတတ္တဲ့ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ ဆရာမေတြကအစ စည္းကမ္းမရွိ၊ လင္ယူပက္စက္မႈေတြေၾကာင့္ သူတုိ႔ကုိ မီွျပီး ပညာသင္ယူေနတဲ့ တပည့္သားသမီးေတြအေနနဲ႔ မ်က္စိလည္လမ္းမွားျပီး အတုလုိက္ကုန္မွာေတာင္ စုိးရိမ္ေနရတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိေနရပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေလးေတြက ဖတ္ေကာင္းေအာင္ တမင္လုပ္ၾကံျပီး ေရးထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေလာကမွာ မျဖစ္နုိင္ဖူးဘူး။ မဟုတ္နုိင္ဘူးဆုိတဲ့ အရာေတြဟာ တစ္ခါတစ္ရံမွာ အဟုတ္တကယ္ျဖစ္လာခဲ့အခါ အားလုံးအံ့ၾသၾကရပါတယ္။

အခုေျပာခဲ့တဲ့ ဆရာမေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ပညာအရည္အခ်င္းဟာ သူတစ္ပါးေတြအေပၚမွာ ဆရာလုပ္ေနတာဆုိေတာ့ ေပါ့ေသးေသးမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ရဲ႕လုပ္ရပ္နဲ႔ အမ်ဳိးဘာသာအေပၚမွာ သစၥာမဲ့မႈကေတာ့ မူၾကိဳအဆင့္ရွိတဲ့ ကေလးကေတာင္ ရွုတ္ခ်မွာေသခ်ာပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေလးေတြကုိ ေတြးမိေရးမိတုိင္း အမ်ဳိးဘာသာအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိပဲ စိမ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ရပါတယ္။ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေလးေတြ လူမ်ဳိးျခား ဘာသာျခားေတြကုိ လင္လုပ္ေနၾကတာကုိလည္း အားမလုိအားမရ ျဖစ္မိပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေလးေတြ ပညာအလင္းအားေကာင္းၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်စ္မ်က္စိၾကေတာ့ ကန္းေနၾကပါတယ္။ မိဘေတြက မိမိတုိ႔ကုိ ပညာသင္ေပးတယ္ဆုိတာ စဥ္းစားတတ္ေအာင္ ခ်င့္ခ်ိန္တတ္ေအာင္၊ ေတြးေတာၾကံစည္မွဳေတြ မွန္ကန္ေအာင္ ၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ မွန္ကန္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

တစ္နည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ ဆရာ၊ ဆရာမဆုိတာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြရဲ႕ ပညာအလင္းျပၾကယ္တာရာၾကီးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီၾကယ္တာရာၾကီးေတြဟာ အေရာင္မွိန္ေနလုိ႔ မျဖစ္ပါဘူး။ အေရာင္ေမွးမွိန္ေနရင္ သူတုိ႔ကုိ မွီခုိအားထားေလ်ွာက္လွမ္းေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြမွာလည္း စမ္းတစ္ဝါးဝါးလမ္းေလ်ွာက္ရသလုိမ်ဳိး ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဆရာ၊ ဆရာမေတြအေနနဲ႔ မိမိကုိယ္ကုိ စံျပပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ထုိက္ေအာင္ အေရာင္ေတြ လင္းလက္ေတာက္ပေနဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဘယ္လုိအေရာင္မ်ဳိးေတြလည္းဆုိရင္ အမ်ဳိးသားေရးနဲ႔ပတ္သတ္လာရင္ အမ်ဳိးကုိခ်စ္ျမတ္နုိးတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္အေရာင္ေတြ၊ ဒီအေရာင္ေတြဟာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြမွာ အျမဲတမ္း တဖိတ္ဖိတ္ တလက္လက္နဲ႔ ျဖစ္ေနရပါ့မယ္။ ဒါမွ မိမိတုိ႔တပည့္သားသမီးေတြကုိ အမ်ဳိးကုိ ဘယ္လုိခ်စ္ရမယ္။ ဘာသာကုိ ဘယ္လုိေလးစားတန္ဖုိးထားရမယ္ဆုိတာ သင္ျပေပးလုိ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမလုပ္တယ္ဆုိတာ သူတစ္ပါးေတြထက္ ပညာတတ္လုိ႔ လုပ္ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္တတ္ထားတဲ့ ပညာက ကုိယ့္ကုိထမင္းေက်ြးမွာပါ။ အငတ္ေတာ့မထားပါဘူး။ မိမိတုိ႔ရဲ႕ ပညာအလင္းေရာင္နဲ႔ မိမိတပည့္သားသမီးေလးမ်ားအား အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကုိခ်စ္တတ္ ျမတ္နုိးတတ္ေအာင္ အလင္းေရာင္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ သုိ႔မွသာ ဆရာဆုိတဲ့ ဂုဏ္နဲ႔ထုိက္တန္ပါလိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဆရာ ဆရာမမ်ားအေနနဲ႔ မိမိတုိ႔တတ္ထားတဲ့ ပညာေလးကုိ အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာအေရာင္ အဝါ လင္းလက္ရေအာင္ တပည့္သားသမီးမ်ားအား ေကာင္းမြန္တဲ့အဆုံးအမေလးေတြ ေပးျပီး အမ်ဳိးခ်စ္တတ္ေအာင္ ဘာသာျမတ္နုိးတတ္ေအာင္ သာသနာတန္ဖုိးထားတတ္ေအာင္ သင္ၾကားေပးဖုိ႔ အထူးပဲ အနူးအညြတ္ေတာင္းပန္ လုိက္ပါတယ္။

ဖုိးပေညာ(သပိတ္က်င္း)၏ ေဆာင္းပါးေလးအား ထပ္မံျဖည့္စြက္ေရးသားထားျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။

စာဖတ္သူအားလုံးသက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာျပီး လုိရာဆႏၵမ်ားျပည့္ဝလ်က္ မိမိအက်ဳိး သူတစ္ပါးအက်ဳိး ေလာကအက်ဳိး သာသနာ့အက်ဳိးကုိ ဆထက္တုိးျပီးေဆာင္ရြတ္နုိင္ၾကပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္- အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသိုလ္)