ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ထြက္ေလ ၀င္ေလေခၚ အာနာပါန
စတုတၳစ်ာန္ကို ၀င္စား၍ ၀ိပႆနာတရား ဆက္လက္ ရူပြားေတာ္မူရာ ညဥ္႕ဦးယံအခ်ိန္၌
မိမိသူတပါးတုိ႔၏ ေရွးဘ၀မ်ားစြာကို ျမင္ႏုိင္စြမ္းေသာ “ပုေဗၺနိ၀ါသာႏုႆတိဉာဏ္ေတာ္”ကို ရေတာ္မူသည္။ သန္ေခါင္ယံေခၚ ညဥ္႕လယ္ယံ၌ အၾကီး အေသး၊ နီး ေ၀း မဟူ နတ္မ်က္စိပမာ ထိုးေဖာက္ ျမင္ေတာ္မူႏုိင္စြမ္းေသာ “ဒိဗၺစကၡဳ ဉာဏ္ေတာ္”ကို ရေတာ္မူေလသည္။ မုိးေသာက္ယံေခၚ အရုဏ္တက္ခ်ိန္၌ သစၥာေလးအင္ သိျမင္ေတာ္မူကာ ကိေလသာအလံုးစံု ကုန္ခန္းသည္ “အာသ၀ကၡယဉာဏ္” ေခၚ “အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္ေတာ္”ကို ရေတာ္မူေလသည္။
ထုိသို႔ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္ကို ရေတာ္မူသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ပင္လွ်င္ “သဗၺညုတဉာဏ္” ေခၚ အလံုးစံုကို အကုန္သိျမင္ေသာ ဉာဏ္ေတာ္ျမတ္ကိုလည္း ရျပီးျဖစ္ေလ၏။ သက္ရြယ္ေတာ္အားျဖင့္ ၃၅-ႏွစ္တြင္ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူေလသည္။ ထုိဘုရားျဖစ္ေတာ္မူေသာ ေန႕ကား မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶဟူးေန႕ ျဖစ္ေလသည္။ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါအားလံုးတုိ႔၏ ရွိခိုးဦးခိုက္ပူေဇာ္ျခင္းကို ခံယူေတာ္မူထုိက္ေသာ အတုအတူမရွိ သဗၺညုတဉာဏ္ရွင္ ဘုရားသခင္အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေတာ္မူေသာအခါ စၾက၀ဠာတုိက္တစ္ေသာင္းမွ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတုိ႔သည္ ၀မ္းသာရႊင္ပ် ပူေဇာ္ၾကကုန္၏။ ကမၻာေျမၾကီးသည္လည္း ျပင္းစြာမည္ဟည္းလ်က္ ငလ်င္ၾကီးစြာလူပ္ေလ၏။ ထက္ေကာင္းကင္၌လည္း လွ်ပ္စစ္မုိးၾကိဳး ထစ္ၾကိဳးုရုိက္ခ်ဳန္း၍ ကုုန္းၾကည္းေတာင္ေတာ တစ္ေလာကလံုး ရွိရွိသမွ် သစ္ပင္အားလံုးတုိ႔သည္ ညြတ္ရုံးဦးခိုက္သည့္ပမာ အခါမဲ့ ဖူးပြင့္လာၾကေလကုန္၏။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ အေျခံခံအဆင့္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment