ထုိေန႕ည၌ပင္
ဗိမၺိသာရမင္းၾကီး၏ နန္းေတာ္တစ္ခုလံုး ျပိတၱာမ်ား၏
အလြန္ေၾကာက္မက္ဘြယ္ေကာင္းေသာ ဟစ္ေအာ္ငိုညည္းသံမ်ား၊ ေျခာက္လွန္႕သံမ်ားကို
ၾကားရသျဖင့္ ေၾကာက္ရြံ႕ ထိတ္လန္႕ကာ စက္ေတာ္ မေခၚႏုိင္ဘဲ ရွိေလသည္။
ထုိ႕ေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ေန႕ နံနက္ ဘုရားရွင္ထံသို႔ သြားေရာက္ ေလွ်ာက္ထားရာ
တိေရာကု႗သုတၱန္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူသျဖင့္ သတၱ၀ါေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တုိ႔
သစၥာသိျမင္ ကြ်တ္တမ္း၀င္ၾကေလေတာ့သည္။
တိေရာကု႗သုတၱန္ေဟာျခင္းအေၾကာင္းမွာ လြန္ခဲ့သည့္ ၉၂-ကမၻာကာလဖုႆျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္တြင္ ဗိမၺိသာရေလာင္းလ်ာ အတြင္း၀န္နန္းႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားသည္ ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ဆြမ္းကြမ္းေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ၾကရေလရာ ေ၀ယ်ာ၀စၥေကာင္းမြန္ခ်ိန္ လုပ္သူမ်ားသည္ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ၾကသည္။ သံဃာ့ပစၥည္းကို ခိုးယူသို၀ွက္ စားသံုးဖ်က္ဆီးသူတုိ႔ကား ငရဲက်ျပီးေနာက္ ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္တြင္ ျပိတၱာဘ၀သုိ႔ ေရာက္ရွိသြားၾကသည္။ ထုိျပိတၱာမ်ားသည္ မိမိ၏ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက ကုသုိလ္အမွ်တန္း ေပးေ၀၍ သာဓုေခၚရသျဖင့္ ကြ်တ္သြားေသာ ျပိတၱာမ်ားကို ၾကည့္ကာ မိမိတုိ႔အားရည္စူး၍ ကုသုိလ္ျပဳအမွ်ေ၀မည့္သူကို မသိႏုိင္ၾကသျဖင့္ ကႆပဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားၾကသည္။
ေနာက္ပြင့္မည့္ ေဂါတမဘုရားရွင္ လက္ထက္တြင္ ထုိျပိတၱာတုိ႕၏ ေဆြမ်ိဳးေဟာင္းျဖစ္ေသာ အတြင္း၀န္မင္းသည္ ဗိမၺိသာရမင္းအမည္ျဖင့္ ျဖစ္ေသာအခါ အမွ်ေ၀သျဖင့္ ျပိတၱာဘ၀မွ ကြ်တ္လြတ္ၾကမည့္အေၾကာင္းကို ေဟာေတာ္မူသည္။ ဗိမၺိသာရမင္း၏ ေဆြမ်ိဳးေဟာင္း ျပိတၱာတုိ႔သည္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာၾကီးၾကာမွ ကြ်တ္လြတ္ရမည္ကို ယေန႕ နက္ျဖန္ ကြ်က္လြတ္ရမည့္အလား မ်ားစြာ ၀မ္းေျမာက္ ေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့ၾကကုန္၏။
ဗိမၺိသာရမင္းသည္ ဘုရားအမူရွိေသာ သံဃာေတာ္မ်ားအား ဆြမ္းေကြ်းျပီးေနာက္ ေက်ာင္းအရံလွဴျပီးေသာ္လည္း ကုသုိလ္အမွ်ေ၀မိသျဖင့္ ေဆြမ်ိဳးေဟာင္း ျပိတၱာတုိ႔ တစ္ညလံုး ေျခာက္လွန္႕ၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။
ထုိျပိတၱာတုိ႔ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘိေရာကု႗သုတၱန္ကို ေဟာေျပာေတာ္မူေလရာ ကုသုိလ္ဒါနျပဳတုိင္း ေဆြမ်ိဳးေဟာင္းမ်ားအား ကုသုိလ္အမွ်ေ၀ရန္ ညႊန္႕ၾကားေတာ္မူေလသည္။ ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးလည္း ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္မ်ား ေနာက္တစ္ေန႕နံနက္ နန္းေတာ္သို႔ၾကြ၍ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးပါရန္ ပင့္ေလွ်ာက္ေလရာ ဘုရားရွင္သည္ နံရံတံတုိင္းစသည္တုိ႔၌ အ၀တ္အစားဆင္းရဲကာ ေၾကာက္မက္ဘြယ္ အရုပ္အဆင္းမ်ားျဖင့္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကေသာ ျပိတၱာမ်ားကို မင္းၾကီးအား တန္ခုိးေတာ္ျဖင့္ ျပေတာ္မူေလသည္။ ဆြမ္းခဲဘြယ္ေဘာဇဥ္မ်ားကို ဆပ္ကပ္ျပီး အမွ်အတန္း ေပးေ၀လုိက္ရာ ျပိတၱာဘ၀မွ ကြ်တ္လြတ္၍ ကိုယ္ေရအဆင္း လွပစြာျဖင့္ နတ္တုိ႔၌ျဖစ္ေသာ ခဲဘြယ္ေဘာဇဥ္မ်ား စားသံုးေနသည္ကို ျမင္ရလွ်င္ မင္းၾကီးသည္ လြန္စြာ ၀မ္းေျမာက္သြားေလသည္။
ထို႕ေနာက္ အ၀တ္သကၤန္း အိပ္ရာ ေနရာ စသည္ လွဴဒါန္းျပီး အမွ်ေ၀ျပန္ရာ နတ္၀တ္တန္ဆာမ်ားႏွင့္ အိပ္ရာ ေနရာ ဗိမာန္မ်ား ရရွိသြာသည္ကို ျမင္ေသာအခါ မင္းၾကီးသည္ ပို၍ ၀မ္းသာၾကည္ႏူး ျဖစ္သြားေလသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ အေျခံခံအဆင့္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment